adv.
(1) À pleine bouche.
●(1861) BSJ 14. goleit ag ur scop vil e dauleint a vêgad ar é face.
●(1906) DIHU 18/301. Ni ivou ou goèd a végad. ●(1907) DIHU 30/473. é tébrein foén a végad. ●(1918) LILH 3 a Veurzh. A végad é vokan d'oh.
(2) C'hoarzhin a-vegad : rire à pleine bouche, à gorge déployé.
●(1934) BRUS 82. Rire (aux éclats), tr. «hoaret a végad.» ●(1937) DIHU 310/254. Hag er ré dichonj, é sellet dohtè, e hoarh a végad.
(3) Kregiñ a-vegad e : mordre à pleine bouche dans.
●(1905) KDBA 36. Gunél e ra dehon un tam bara, er hroèdur peur e grog énnon a végad.
(4) sens fig. =
●(1936) DIHU 295/12. chetu er hanoñneu bras é rebours a végad.