v.
I. V. intr.
(1) (horticulture) Repousser des gourmands.
●(1936) DIHU 306/189. advoutein, tr. «(v. a.) repousser des gourmands.»
(2) (en parlant de cheveux, chevelure) Repousser.
●(1966) YDERrien 3cd. Me am eus respontet da Charlez Vras / Ma blev ma vent troc’het ar re-seoù ’advouto c’hoazh.
(3) sens fig. =
●(1910) MBJL 57. ar ween a rêr anei an Iliz katolik a zo bet tri c'hant vla hep gallout hadvoutan da vat.
II. V. tr. d. fam. Remettre, refourrer.
●(1964) KTMR 37. Ne advoutas ket ar zant e fri en e vrevier.