Devri

begeliat / begelat / begeliñ

begeliat / begelat / begeliñ

v.

I. V. intr.

A. (en plt des animaux) Bêler, béguèter.

(1499) Ca 16b. Baeguelat. g. baeler. ●(c.1500) Cb 20b. Baeguelat. g. bayler.

(1659) SCger 14a. beeler, tr. «begueliat.» ●130b. bægueliat, tr. «Beler.» ●(1744) L'Arm 420b. Bèler, tr. «Beguællein.» ●(17--) TE 248. Rac un dé ma cleuas é véguêllad én ti ur mèn gavr.

(1849) LLB 1413. Er gevr hag en devend duhont é vegelat.

(1904) DBFV 19b. begellat, begellein, begeliat, v. n. tr. «bêler.» ●(1924) BILZbubr 41/950. Eur foerer, eur c'houizigell ! a vegelias ar boc'h ! ●(1927) GERI.Ern 41. begeliat, tr. «Bêler.» ●(1927/30) LUMO 73. Danvad o vegelad nag an oan o vreunial. ●(1941) FHAB Genver 6. eun oan o vegeliat. ●(1964) ABRO 75. Va gevred yaouank a vegelie truezus.

B. (en plt de qqn)

(1) Parler d'une voix tremblotante.

(1937) GWAL 98/43. En eur vegeliat e lavaras da Baotr ar Gaoter, gant eur vouezig trenk ha dister, o tenna da hini ur wrac'hig koz : (...) ●(1955) BLBR 85/8. Gant eur vouez dinerz hag o krena, e vegelias d'e wreg, kouezet ar zabatur warni : «Doue ra viro e tebrfen eus ar c'hig-se !»

(2) (en plt des bébés) Gazouiller.

(1732) GReg 452b. Gazouiller, parlant des petits enfans qui commencent à parler, tr. «beguelyat. pr. beguelyet

II. V. tr. d. Produire un son semblable à un bêlement.

(1920) FHAB C'hwevrer 244. eun tammik kloc'h faout o vegeliat an anjelus.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...