Devri

begn

begn

m. –où

(1) Bain.

(c.1500) Cb 102a. [guelchiff] Item hoc lauacrum / cri. gall. baing. a lauer. b. boing da guelchiff. ●(1633) Nom 135a. Balneum, balneæ, balineum : bain : bayn, vn læch da neu, pe den em goualchiff. ●135b. Frigidarium : bain en eau froide : bayn è dour yen. ●246b. Thermæ : estuues, baings : bainnou, plaçcou den em gouachiff (lire : goualchiff) guibellou.

(c.1820) COF 22. Mar des er beign, sorti abret, / Chom pell en dour ne renqer quet. ●(1834) SIM 135. laqat qemer ur beign.

(2) (argot de Pont-l'Abbé) Ober la begn : se baigner.

(1973) SKVT II 128. 'Mañ ar baotred el lañs. Emaint oc'h ober la begn. ●136. Ni oa i ober la begn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...