m. –ion Chasseur.
●(1710) IN I 115. an trein eus ar chasseurien. ●315. ur chasseur o touguen ur glujar var e zorn. ●(1727) IN 115. an trein eus ar chasseeurien. ●(1727) HB 383. Achappet e hon ene o dilarc'h evel ma c'hachap ul labouz a zilarc'h ar chasseuryen. ●(1732) GReg 156a. Chasseur, tr. «chaçzeèr. chaçzeour. p. chaçzæryen.»
●(1838-1866) PRO.tj 174. Clëo, chasséer, / Ar c'horn sclentin. ●187. Demp, chasseouryen. ●(1878) EKG II 126. evel ma tiskar ar chaseer ar vran-louet.
●(1907) FHAB Kerzu 294. eb chacha varnho daoulagad ar chasseour. ●(1915) HBPR 93. chaseal ar veleien (...) evel ma ra ar chaseour ar gedon.
►[empl. comme épith.]
●(1866) FHB 72/160a. Ar sparfel ha meur a labous chasseer all.