chetañ / chetiñ

v. tr. d.

(1) Jeter.

●(1918) LZBt Gouere 6. ped ane eo ret cheta.

(2) absol. Vomir.

●(1967) LLMM 122/223. Chetet en deus war ar plañchod. (...) Chetiñ a ra war ar penn-wele. ●(1982) HYZH 147/22. (Treboull) ha oa unan gant e zivrec'h fiet giz an dra-se deus ar voger ha oa o chetiñ.