v. intr. Se taire.
●(1904) DBFV 38a. chikein, v. n., tr. «se taire.» ●(1905) IMJK 244. en hani en des goulennet genein chigein ne hel ket taùein ean memb. ●(1934) DIHU 280/151. chiket ! Ma er homisér é tonet. ●(1974) YABA 26.10. Chikam, e hras nezé er vestrez ag en ti. ●(1981) LIMO 14 mars. Chiket e vezè endro dehè. ●Chiket e vezè, tr. «on se taisait.»