Devri

dalc'her .1

dalc'her .1

m. –ion (en plt de qqn)

(1) Celui qui tient, retient.

(1906) BOBL 06 janvier 68/2d-e. An dalc'her mad a jommaz gantan struz troad Brijel, ha kaer en devoe Paol kregi e kev he lost, n'oa mui nerz na galloud d'he houarna. ●(1927) GERI.Ern 87. dalc'her, tr. «celui qui tient, retient.»

(2) = Celui qui …

(1847) FVR 268. ann Aotrou a Gergre, dalc'her Breujou Gwengamp.

(3) Dalc'her a-dreñv : fainéant, tire-au-cul.

(1938) SAV 11/28. N'eo ket souez, eta, e veze graet outañ «an dalc'her-adreñv» gant an holl.

(4) (marine) Dalc'her a-benn : matelot chargé de tenir le canot bout à la lame.

(1977) PBDZ 639. (Douarnenez) dalc'hour a-benn, tr. «le marin qui, dans un canot, est chargé de tenir l'embarcation bout à la lame.»

(5) [au plur.] Parrain et marraine.

(1911) RIBR 126. setu aze eur c'hrouadurig ha n'eo ket badezet c'hoaz, ne gavomp ket dalc'herien.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...