adv.
(1) [au négatif] Gouzout dare : personne ne sait.
●(1872) DJL 23. ar Venn-dero koz n'oa eur C'hrien kuzet, hag a ziskenne plom-a-plom voar dare den betek pelec'h.
●(1939) MGGD 81. eo en em strobiellet va lost, n'ouzon dare penaos, e lagadenn eur benveg lugernus ha, kaer am eus bet ober ha dizober, n'oun ket bet gouest d'e ziluzia ac'hane.
(2) [au négatif] Na vezañ dare : ne pas être prêt à/de.
●(1959) YGPB 79. Met ne oan ket dare d’ankounac’haat e oan em c’hoazez stok-ha-stok ouzh ur Yuzaz barnet ganin d’ar marv hep galv na distro abaoe dec’h ar beure.
(3) Hep gouzout dare : sans savoir.
●(1915) MMED 146. ar c’hrouadur a joumas e Jerusalem, hep gouzout dare d’ezo.
(4) Piv ’oar dare ? : qui sait ?
●(1924) ZAMA 196. Da belec’h ? emezan koulkoude, piou ’oar dare ?