drujer

m. –ion Homme badin, folâtre.

●(1732) GReg 74a-b. Badin, folâtre, tr. «Van[netois] Drujour.» ●(1744) L'Arm 24a. Badin, tr. «Drugeour.. erion. m.»

●(1927) GERI.Ern 123. drujour, tr. «folâtre, badin.»