pron. ind. f.
(1) L'autre.
●(1557) B I 619. A ru de ben, tr. «d'une rue à l'autre.» ●(1575) M 210. Ne aznafes enep, an eil gruec diouz he-ben, tr. «Tu ne reconnaîtrais le visage d'une femme de (celui) d'une autre.» ●2062. An eil poan gant heben, tr. «une peine avec l'autre.»
●(1907) PERS 296. Eben ne oa ket bet ker mad.
(2) Eben-all : l'autre.
●(1895) GMB 302. pet[it] Trég[uier] ibén-all, tr. «l'autre.»
(3) An eil eben =
●(1866) HSH 120. An diou arme a oa e præsanç an eil-eben.
(4) An eil dre eben : l'un dans l'autre.
●(1907) PERS 328. var dro teir guech ar zizun, an eil dre eben.
(5) Eus un … d'ében : d'une … à l'autre.
●(1907) AVKA 104. Jesus ac'h eas deus ur ger d'eben.
(6) Eus an eil … d'eben : d'une … à l'autre.
●(1889) SFA 55. Mont a rankent euz an eil dor d'eben da c'houlen eun tamm bara da zibri.
●(1911) SKRS II 182. da vont euz an eil foar d'eben.
(7) Eus an eil … en eben : d'un … dans l'autre.
●(1710) IN I 265. eus an eil calon en e-ben.