Devri

emellout / emellañ

emellout / emellañ

v.

I. V. tr. i. Emellout ouzh : s'occuper de.

(1499) Ca 75a. Emellaff. g. entremettre.

(1939) PABI 68. 'Vid emmel ouz al loened.

II. V. pron. réfl.

(1) En em emellout a, eus, ouzh, diouzh : s'occuper de.

(1530) J p. 225b. Nem emellaf tam ho rambre, tr. «Je ne m'occupe point de leurs rêveries.»

(1659) SCger 79a. se mesler de quelqu'vn, tr. «en em emellout eus vre benac.» ●146a. en em emellout, tr. «se mesler.» ●(1752) PEll 272. En em-emmellout, se mêler de quelque affaire. ●(1774) AC 57. an amiegueset ne dleont quet eun eum emel aneso, tr. «les sages-femmes ne doivent pas s'en méler.»

(1882) BAR 246. carget em euz va Mam d'emmellout euz ho ruz.

(1911) BUAZperrot 321. chom heb en em emmell eus an tabut. ●372. en em emmell eus netra. ●(1915) HBPR 104. d'en em emmel deuz ar veleien na douent ket. ●123. ar superiorez hag an hini en em emelle deuz madou ar gouent. ●(1924) ZAMA 178. Plougastel a-bez en em emelle outo. ●(1926) FHAB Kerzu 443. Ar beleg n'en deus ket aotre d'en em emell diouz doare ar brezoneg.

(2) [empl. devant un v. amené par la prép. «da»] Se mêler de.

(1915) HBPR 105. beleien ar c'houarnamant ho deuz ranket sina na en em emellent mui da ober netra. ●(1936) PRBD 51. Hag ar galon a vezo ken stag eus ar pleg fall-se, o speret a vezo ken dallet gantan, ma na zonjont ket, zoken, en em emmel da gaout keuz d'ezan.

(3) absol. Travailler.

(1924) ZAMA 177. hag ouz hen gwelout oc'h en em emellout evel-se.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...