v. tr. d.
(1) Vendre à l'encan.
●(1744) L'Arm 85a. Crier quelque chose pour vendre, tr. «Incantein.»
(2) Proclamer.
●(1870) FHB 265/26a. Neuze en em lakeont da c'hragouillat en dra ellont, hag ec'h encantont mil lavarerez. ●(1889) ISV 474. encanti oberou ha taoliou caer ho tadou coz.
●(1909) NOAR 50. enkanti ar pez a yoa c'hoarvezet. ●(1905) KANngalon Genver 293. Ar c'hazetennou mad a inkantaz ar gaou divalo-ze. ●(1914) KANNgwital 142/471. An ever dour a zalc'h he zekrejou : / Ar mezvier ho inkant var an hentchou, tr. «Ce que le sobre tient au cœur / Est sur la langue du buveur.» ●(1936) PRBD 84. ma o peus lavaret traou diwar e benn pe inkantet e blegou fall.
(3) [empl. devant une subord.] Proclamer que.
●(1889) ISV 457. Encanti a reas dre gær penauz (…) oa deut en dro-ma evit degas laouenedigez. ●(1894) BUZmornik 381. Neuze ec'h inkantaz enn he amezegez ne oa ann ermit-se nemed eur sorser.
●(1910) MAKE 104. e klevas enkanti e oa kouezet merc'h ar roue dindan galloud eun aerouant.
(4) Enkantiñ diwar-benn ub. : dire au sujet de qqn.
●(1963) BAHE 35/1. Traoù e-leizh a zo bet inkantet diwar e benn.
(5) Enkantiñ ub. : décrier qqn.
●(1995) BRYV III 69. (Milizag) Hennez ne vezo ket pell da inkanti ahanout !