enoeet

adj. Qui s'ennuie.

●(1860) BAL 175. ac e sonje e vize bet inoued er gouent. ●220. Inoued maro e tleit beza. ●(1878) EKG II 180. n'oun ket inouet. ●(1889) ISV 465. Ha n'oc'h-hu ket enouet gant ar vuez on euz ama ?

●(1907) PERS 207. na skuiz nag inouet. ●(1909) KTLR 200. me 'zo inouet ama.