adj. Attentif, capable d'attention.
●(1838) OVD 146. Ret-é bout éhuéhus d'en affærieu. ●(1841) IDH 127. Bugul évéhus. ●(1855) BDE 760. eza devout humploh, évehussoh. ●(1857) GUG 2. Perpet dihun hag éhuéhus.
●(1907) BSPD I 282. Diskoeit en des é oé eùehus é hobér é studi. ●(1927) GERI.Ern 143. evezius, tr. «capable d'attention.» ●(1931) VALL 44b. Attentif ; disposé à l'attention, soigneux pour, exact à, tr. «evezius.» ●(1934) BRUS 96. Attentif, tr. «eùehus.» ●(1939) KOLM 82. Ne oè neoah nameit kavaden ur spered digor hag eùéhus.