v.
I. V. intr. Déféquer.
●(1955) STBJ 86. hag e lakae ar c'hezek da fanka pa veze kaledet o c'horf.
II.V. tr. d.
(1) Salir d'excréments.
●(1866) HSH 74. eur guinili a fanquas he zaoulagat.
●(1907) FHAB Gwengolo 203. na lezit ket al loenet d'er fanka [ar feunteun]. ●(1913) FHAB Mezheven 183. An dilhad fanket gant eur c'hlanvour.
►absol.
●(1962) EGRH I 79. fankañ v., tr. « salir. » ●(1995) BRYV i 137. (Milizag) da nompaz fanka da genta ha nompaz uza.
(2) Salir de boue.
●(1521) Cc [fanccaff]. g. embouer. b. fanccaff.
●(1732) GReg 107a. Salir de bouë, tr. «Fancqa. pr. fancqet»
●(1866) BOM 72. Perag-ta, preon loudour, / E fankez d'in ma dour ?
●(1931) VALL 672b. Salir ; de boue, d'ordure, tr. «fanka.»
III. V. pron. réfl. En em fankañ : se salir de boue.
●(1633) Nom 133a. Volutabrum : veautroir, ou bourbier : vr fancquiguel, vr plaçc den em fancquaff hac en em souillaff.