v.
(1) V. tr. d. Causer du tort à qqn, des dommages à qqc.
●(1732) GReg 300b. Causer du dommage, tr. «gaoüi.»
●(1869) FHB 229/157a. al lestr en d'oa gaouet e ini.
●(1904) FHAB Genver/C'hwevrer 197. dioual da c'haoui an traou. ●(1911) BUAZperrot 125. pa deu unan bennak da c'haoui e anevaled. ●(1929) FHAB Mezheven 232. e raje ivez eur prosez d'ar c'hristen milliget-ze en doa gaouet e gazeg d'ezan.
(2) V. tr. i. Gaouiñ ouzh ub. : faire du tort à.
●(c.1680) NG 1193. e ré a gueu / Doh en ol.