m./f. –où
(1) Pleurs bruyants.
●(1499) Ca 90b. garm. g. clameur. l. hic clamor.
●(1752) PEll 328. Garm, Cri, clameur.
●(1868) KTB.ms 14 p 5. ha garm, ha kri forz.
●(1907) AVKA 64. Evid petra, emehan, oll an tabut hag ar c'harm-ma ? ●(1910) MBJL 71. Sevel a raje, kwita ? c'hoari gaer ha garm en ho touez. ●(1954) VAZA 91. C'hoarzh, ha skrign, ha garm, ha youc'h, ne baouezent ket gant o safar. ●(1955) VBRU 159. Pa grogas an tren da loc'hañ e savas ur ruga spontus (...) garm, blej, gouel, youc'h.... ●(1961) LLMM 86/151. e veze gwelet alies a-walc’h gouleier o flaminañ dre ar garm, skrij, gouel pe c’hoarzhadeg o sevel diouzh ar mogerioù didoenn.
(2) [au plur.] Pleurs bruyants.
●(1907) AVKA 20. mouez vesket a daero hag a c'harmo skrijuz. ●138. pedi a rae anehan gan garmo bras.
(3) Glapissement du renard.
●(1499) Ca 113b. Hueual. g. gannir vulpier. l. gannio / nis. n. is et appartient a gouppill. vnde ganitus / tus / tui. g. chant o renat. Jtem vide in garm.
●(1732) GReg 234a. Cri des renards, tr. «Garm. p. garmou.»
●(1876) TDE.BF 224a. Garm, s. m., tr. «Cri du renard.»
(4) Cri de guerre.
●(1732) GReg 234a. Cri qu'on faisoit avant le combat, tr. «Garm. carm.»
(5) Cri.
●(1499) Ca 90b. [garm] Jrem hoc celeuma / tis. g. clameur ou cri des nautoniers. b. garm pe cri an merdeidi.
●(1659) SCger 34b. cri, tr. «garm.» ●149b. garm, tr. «cri.» ●(1732) GReg 234a. Cri, tr. «Van[netois] garm. p. garmëu.» ●Cri de mariniers qui se perdent, tr. «Garm.»