gleuc'hañ / gleuc'hiañ

v. tr. d. Agacer les dents cf. kloc'hañ

●(1936) IVGA 125. Debri a rejont, betek gleuc'ha o dent. ●(1972) SKVT I 82. ken oa gleuc'het va dent... ●(1973) SKVT II 55. Glec'hiet o doa e zent outañ. ●61. ouzhpenn ma oa glec'hiet atav e zent outañ.