gloevaat

v.

(1) V. intr. Se raréfier.

●(1861) BELeu 19. gleàuat e ré bamdé er ré e zé hoah d'er beden d'en ilis.

(2) V. tr. d. Faire se produire plus rarement.

●(1974) KMDR 126. Chonjal e hra peb unan é vehè gellet gloèuat goaleurieu sord-man é hortoz nozieheu tioél d'obér el labour.