m. –où
(1) (armement) Lance.
●(1499) Ca 89b. Fust goaff. ●93b. Goaff vne sillabe. g. lance. ●(1530) J p. 148a. Seuet ma goaf en e saf sonn, tr. «Élevez droit ma lance.» ●(1612) Cnf 77b. dré vn taol goaff.
●(1659) SCger 71b. lance, tr. «goao.» ●150b. goao, tr. «lance.» ●(1732) GReg 443b. Fût, ou hampe de pique, de lance, tr. «Fust goaff. fust goao.» ●560b. Lance, arme offensive, tr. «Goaff. p. goaffyou, goëffyou. goao. p. goavyou.» ●Petite lance, tr. «Goafficg. p. goaffyouïgou.» ●Le fer, ou la pointe d'une lance, tr. «becg ar goao.» ●Le manche d'une lance, tr. «Fust goao. p. fustou goao.» ●735b. La pointe de fer d'une lance, tr. «becg ur goao.»
●(1876) TDE.BF 233a. Goaf, gwaf, s. m., tr. «lance ; pl. iou.» ●(18--) SAQ I 15. gant eun taol goaf, da zigeri he gostez.
●(1902) MBKJ 71. eun taol goaf. ●(1911) BUAZperrot 196. ar soudard Lonjin a zarc'haouas eun taol goaf gantan en e gostez.
(2) Gaffe.
●(1876) TDE.BF 233a. Goaf, gwaf, s. m., tr. «Gaffe ; pl. iou.»
●(1931) VALL 326b. Gaffe, tr. «goaf pl. iou.»
(3) (botanique) Étamine.
●(1931) VALL 275a. Étamine de fleurs, tr. «goaf m. pl. iou.» ●417a. goaf m. pl. iou, tr. «étamine de fleur.»
(4) Goaf-mor : lame de mer.
●(c.1656) VEach 62. ho barq carguet à éét (...) vn tempest quer furi (lire : furius) mazeas é lestr er fin dar sol, hac ar Kiãn (lire : Keriann) sé auoé beuzet, Iañ Symon ou'ch enem caout é creis ar goauou-mor ha ne gouyé quet neüu, enem lacquàas dindã ar protectiõ à Santes Anna. ●64. dré vn tourmant bras mauouè carguet é lestr á dour, quen gant ar gouauou mor, quen dre an er'ch puill á rea hac é chomas à hed an nos en dour bedé é gouzouc, bep momãt ne gortoé nemet an taol goauou mor diueza, euit finissa é buez. ●(1688) DOctrinal 191. biliennigou, pere é neuse souden à cresquas é reyer bras meurbet, evit limita ar flux eus ar mor, ha servicha evel da un dig cré, da ampech ar goauou furieux eux ar mor.