f. –où
(1) Contenu d'une poche.
●(1732) GReg 733b. Pochée, plein la poche, tr. «godellad. p. godelladou.»
●(1869) FHB 235/205a. eur c'hodellad madigou. ●(1876) TDE.BF 235a. Godellad, s. f., tr. «Pochée, ce que peut contenir une poche ; pl. ou.»
●(1904) SKRS I 29. Eno ez euz avalou mad ; / Deomp da glask bep a c'hodellad. ●(1919) FHAB Gwengolo 70. pebez godellad arc'hant. ●(1924) BILZbubr 42/975. E-pad ar marvor, en hanv, e teue gantan godelladou holen. ●(1944) EURW I 25. Digas godelladou [kraoñ] d'ar gêr, o lakaat da c'hella.
(2) sens fig. Belle quantité.
●(1868) FHB 187/247a. Mil lur neuze, Aotrou Person, a ioa eur c'hodellad vrao a arc'hant ! ●(1884) FHB 11/85a. eur c'hodelladik koant a vouniz a roïo laoue marvad d'ar republik.