gwintadenn

f. –où

(1) Saut pour monter, grimper sur qqc.

●(1940) LZBl Gouere/Eost 343. Distaga ra unan eus ar c'hezeg. Eur wintadenn war e gein, ha d'an daoulamm kuit...

(2) Culbute.

●(1942) VALLsup 45a. (Faire faire la) culbute, tr. «gwintadenn f.»