herser

m. –ion

(1) Traîneur.

●(1921) GRSA 241. é klask é herserion en turel én diabarh.

(2) = kantreer, den zo o hersal.

●(1900) LZBg 57 blezad-1^añ lodenn 16. Més ne gavér ket mui ino meit eih hersour.