Devri

higenn

higenn

f. –où

I. (pêche)

(1) Hameçon.

(1499) Ca 99a. Gourm. g. gourme de bride vide in iguenn. ●115b. Jguenn. g. hain a messon a prendre poisson aultrement dit clou pecheret. ●(1633) Nom 174b. Hamus, vncus : hain, hameçon : higuenn.

(1659) SCger 5b. Ain ou hameçon, tr. «higuen.» ●65a. hameçon, tr. «higuen.» ●155a. iguen, tr. «hameçon.» ●(1732) GReg 486a. Hameçon, hain, petit fer crochu où l'on met l'appas pour prendre du poisson, tr. «Higuenn. p. higuennou

(1856) VNA 25. Hameçon ou Ain, tr. «Crog pé Héguen.» ●(1870) FHB 283/169b. Ma'zafet a frao dezho dioc'htu, ar pesked ne chaokfent var an higen. ●(1878) EKG II 190. Me am boa antellet va higennou.

(1977) PBDZ 1009. (Douarnenez) ma vouilhez da higennoù a lanv, a begez d'an etal neuze, tr. «si tu mouilles tes hameçons au jusant (lire : au flot), alors tu te mets au travail à la mer étale.»

(2) (Micher) an higennoù : pêche à la palangre.

(1977) PBDZ 1133. (Douarnenez) a-raok an dra-se meus bet graet an higennoù, ya, a-zouar, tr. «avant ça j'ai fait les palangres, oui, près des côtes.» ●(1979) VSDZ 72. (Douarnenez) Me 'meus graet micher an higennoù, tr. (p. 235) «J'ai fait la pêche aux palangres.»

(3) Bazh-higenn =

(1944) GWAL 163/173. (Ar Gelveneg) Evit pesketa ar brizhili (Ar brilli-stronk, er vicher vrilli bras) e reer gant ar vazh-higenn.

(4) Higenn-grap =

(1944) GWAL 163/173. (Ar Gelveneg) Bez' oa gwechall ur pesketaerezh na weler ket ober kalz bremañ, pakañ pesked bras er foñs gant linennoù, dreist-holl ar sili-mor hag ar rae. Evit hen ober e raed gant higennoù kreñvoc'h, anvet higenn-grap (...).

(5) Kordenn higennoù : palangre.

(1925) BILZ 103-104. da stigna e gerden higennou.

II. sens fig. Homme malin, joyeux drille.

(1878) EKG II 191. te a zo higenn avoualac'h, eme ar c'habiten en eur vont kuit. Ia, eme Baol, out-han he-unan, guelloc'h higenn eged na zonj d'eoc'h.

(1909) FHAB Eost 237. Te zo eun higen, Bî, a lavaraz Kou, mad ! mas sur eo ! ●(1960) BLBR 128/21. daou higenn a zén avad, prest atao da farsal. ●(1983) PABE 30. (Berrien) higenn, tr. «individu taquin.»

III.

(1) Bezañ higenn : homme malin, joyeux drille.

(1878) EKG II 191 (L) L. Inisan. Ha va higennou a ioa erru ar mor varnez-ho ? / Da higennou ! da higennou ! te a zo higenn avoualac'h, eme ar c'habiten en eur vont kuit. / Ia, eme Baol, out-han he-unan, guelloc'h higenn eged na zonj d'eoc'h.

(2) Lakaat un higenn : pouvoir se reposer un peu.

(1941) FHAB Gwengolo/Here 89 (Ki Tregon) *Kerlann. Aze 'vez lakaet eun hi(g)enn ? = Aze e tiskuizer un tammig ?

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...