hollc'halloudeg

m. Personne, créature toute puissante.

●(1882) BAR 118. tostaat ouz an oll c'halloudek ? ●(1889) ISV 8. eun oll-c'halloudeg epken a zo.

●(1909) FHAB Ebrel 103. Ma z-eus ezom deuz eun holl-c'halloudec evit ober eur c'hreunen dreaz deuz netra.