Devri

induañ / induiñ / indu

induañ / induiñ / indu

v. tr. d.

(1) Enduire.

(1499) Ca 75b. Enduaff. g. enduer. ●116a. Jnduaff. g. induer. ●160a. Jtez gipso / as. b. induaff guisponaff.

(1732) GReg 233a. Crepir, enduire une muraille de mortier, sans passer la truelle par dessus, tr. «indua ur voguer gand fuilh.» ●340b. Enduire, couvrir d'un enduit, tr. «Jñdua. pr. jñduet. eñdua. pr. eñduët.» ●452a. Gaudronner, enduire un Vaisseau de gaudron, tr. «Van[netois] eñdua, ou indua

(1872) ROU 83a. Enduire, tr. «Endui.» ●(1876) TDE.BF 304a. Iñdua, v. a. C[ornouaille], tr. «Crépirn parlant d'une muraille.»

(1903) MBJJ 285. An diabarz anean zoken n'eo ket induet dre-holl. ●(1918) LZBt Gouere 14. eur vogeren a zri droated, induet gant fank. ●(1919) KZVr 356 - 28/12/19. indu, indui, tr. «enduire.» ●(1936) BREI 450/3d. ezomm o doa [ar mogeriou] da veza induet.

►absol.

(1919) KZVr 356 - 28/12/19. red eo indui araog gwenna.

(2) Combler.

(1732) GReg 182a. Combler, remplir un creux, un vuide, tr. «Jndui. pr. induet.» ●Combler un puits, tr. «Indui ur punçz.»

(1876) TDE.BF 304a. Iñdui, v. a., tr. «Combler, remplir.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...