Devri

istrimant

istrimant

m. -où

(1) (en plt de qqn) Qqn de peu de valeur.

(1936) BREI 443/2d. Marteze he deus bet bazadou gant an istrimant am eus gwelet o vont er-maez. ●(1958) BLBR 112/12. An istrimant loudour ! ●(1958) BRUD 4/40. Piou an istrimant-se, eme Job, hag a zo eet da gousked en iliz ? ●58. Istrimant : den pe dra difeson.

(2) (en plt des animaux) Animal sans valeur.

(1955) BLBR 86/10. Lechefre, diot, ne welez ket sklêr : prena eun istrimant a aneval evelse ? ●(1958) BLBR 113/11. an istrimant a gazeg.

(3) (en plt d’objets) Petits objets sans grande valeur.

(1978) BRUDn 19/17. N’ho-peus ket o digaset ganeoh e-touez kemend-all a istrimañchou ho-peus dastumet a-hend-all ? ●19. istrimañchou : bibelots.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...