m. –ed Personne excentrique. cf. istrelog
●(1838) CGK 14. histrogel, prim discampet.
●(1923) KNOL 69. Dre ma c'hellen beva keit ha ma karien, oan deuet da veza didruez, ha zoken, da veza eun istrogel deus ar re falla. ●156. ni 'zo 'tont da veza bet sinkanet gant eun istrogell. ●245. Penaos ? a lavaras an istrogell fall, n'eo ket me eo ? ●(1983) PABE 32. (Berrien) istrogell, tr. «(un) excentrique.»