itiket

adj. Très assoiffé.

●(1867) FHB 147/339b. m'en em gaver itiket, ma ranker eva eur banne. ●(1880) SAB 91. pa vez [ur c'haro] itiked, dare gant ar zec'hed.

●(1936) PRBD 88. Itiket gant ar zec'het.