ivin .2

coll. (botanique) Ifs. Taxus sp.

●(1659) SCger 155b. iuinenn p. iuin, tr. «if.» ●(1732) GReg 512a. If, arbre, tr. «Ivinenn. p. ivinenned, ivinennou, ivin.» ●(17--) VO 122. ni e gavas ur hoæd-ivin quer stanq ha quen tihoél.

●(1934) BRUS 260. Un if, tr. «un ivinen, f. pl. ivin.»