Devri

kadour

kadour

m. –ion, kaderion Combattant.

(1921) LABR i. guir Vrèhat, guir gristén, kadour kalonek, tr. « vrai Breton, vrai chrétien, vaillant soldat ». ●(1931) VALL 133b. Combattant, tr. «kadour (anc[ien]) pl. ien.» ●(1942) DHKN 85. Kaderion, emé ean, ne oent (lire oen) ket én adrès hiziù d’hou tegemér. ●88. Ne vehè ket erhat, emé nezé timat, ur hadour bras ha koant, en ur seùel liant, ma vo Clet é e lodenno didan hor sel, hoh Mac Dâthô.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...