adj.
(1) =
●(1857) HTB 169. eur garantez ken kalonuz.
(2) Qui donne du cœur.
●(1732) GReg 211b. Cordial, qui fortifie le cœur, tr. «calounus.»
●(1868) FHB 186/236a. en eug (lire : eur) brezeguen gaer ha calonus.
●(1907) MVET 10. ar weladen galonus-ma.
(3) = glac'harus.
●(1925) FHAB C'hwevrer 79. Jenovefa a oa skuiz bras gant kement a draou kalonus. ●(1995) BRYV II 11. (Milizag) Mez eun abadenn all a oa neuze o vond kuit deuz ar vankañsou ! An dra-ze a oa pase, pase kalonuz, ya !
(4) =
●(1908) FHAB Mezheven 171. Gouzout a reomp petra eo beza calonus, pur, leal.
(5) Cordial.
●(1774) AC 9. prisennou calounus, tr. «des potions cordiales.»