kaluriad

m. -où cf. kaliriad

(1) Contenu d’un calice.

●(1911) BUAZperrot 295. ar c’haluriad c’hoervoni. ●(1943) FATI 31. goude-se e rann ar c’haluriad etre jasinta ha Fañchig. ●(1962) EGRH I 24. kaluriad m. -où, tr. « plein un calice. »

(2) fam. Grand verre.

●(1929) FHAB Ebrel 132. e tiskargas eur mell kaluriad gwin. ●(1962) EGRH 24. kaluriad m. -où, tr. « un grand verre à pied. »