m. –où
I. Canot.
●(1732) GReg 134a. Canots, tr. «canod. p. canodou, canojou.»
●(1896) LZBt Meurzh 44. Dustu e oa laket er mor daou ganot. ●47. Niro a grap ebarz ar c'hanot, hag a reuio a bik stankoc'h.
II. (pêche)
(1) =
●(1944) GWAL 163/156-157. (Ar Gelveneg) Ur c'hanod (l. kanojoù) a zo anv ur vag vihan, bihanoc'h eget ar binasenn (a-raok amzer ar c'heflusker e oa daou seurt bag : ar c'hanod hag ar vag). Ur c'hanod-bihan pe un ambarkasion a zo anv ur vagig vihan evit mont-dont etre ar vag hag ar c'hal.
(2) Kanod-bag =
●(1978) ARVA I 28. Après 1910, on construira même de très forts bateaux à cul carré dont les marins pourront dire qu' «ils font chaloupe», on les appellera canot-bag.
(3) Kanod-treizh : canot de passeur.
●(1979) VSDZ 27. (Douarnenez) e-barzh ar c'hanod treizh, tr. (p. 196) «dans le canot du passeur.»