Devri

krougadenn

krougadenn

f. –où

I. (Une) pendaison, action de pendre.

(1931) VALL 545b. Pendaison en masse, tr. «krougadenn f.»

II. (en plt de qqn)

(1) Gibier de potence, pendard.

(c.1500) Cb 53b. gall. pendable. bri. crougadenn.

(1659) SCger 90a. pendart, tr. «crougaden.» ●(1732) GReg 609b. Méchant, scelerat, tr. «crougadenn.» ●709b. Pendard, tr. «Crougadenn. p. crougadennou.» ●(1772) KI 49. ky jan floch ar grougaden, tr. «Le chien de Jean Floch, ce pendard.» ●(17--) EN 1709. ne ouchemb en envel ne med eur grougaden, tr. «nous ne saurions l'appeler qu'un gibier de potence.»

(1850) MOY 181. Bremâ zouden vatan me velo, crougaden. ●(1868) FHB 161/39a. mont var ho lerc'h hag ho faca, an diou grougaden ! ●(1870) FHB 270/66a. Crougaden, peoc'h a roi ?

(1919) KZVr 354 - 15/12/19. Krougadenn, tr. «gibier de potence.»

(2) Personne que l'on a pendu et qui est encore au gibet.

(1870) FHB 268/55b. Dioc'h ar scour ar grougaden / Var he bevar droad plom a gouez.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...