adj.
I.
(1) Louche.
●(1633) Nom 268b-269a. Cocles, luscus, desioculus, vnoculus : borgne, lousche : born, luig.
●(1659) SCger 74b. louche, tr. «luich.»
●(1877) EKG I 67. eul lagad luch enn he benn.
●(1945) DWCZ 22. M'he deus eur genou treflez, eur fri tougn hag eul lagad luch.
(2) Luch-pik : qui louche beaucoup.
●(1879) ERNsup 165. luch-pikh.
(3) Luch-pezhell =
●(1869) FHB 248/308b. Neuze out luch pezel.
(4) =
●(1936) BREI 440/2a. eur c'hleuzeurig dister, hanter-luch e c'houlou. ●(1974) SKOL 56/13. Darbet e voe d'an ampaourig a gazh bezañ friket gant ur wetur luch.
(5) sens fig. Aveugle.
●(1908) PIGO II 102. Ma gwreg n'eo ket luch, ha ma wesfe !…
II.
(1) =
●(1869) SAG 85. dimeziou luch, me 'oar...
(2) Qui ne convient pas.
●(1917) LZBt Gouere 8. N'halle ket ober labour luch.