Devri

mardouen / mardoufen

mardouen / mardoufen

interj. (juron) forme euphémique de Morbleu.

(1909) HBAL 28. Mardouen, da vreur ne zeblant ket hen anaout ken neubeut, ervez an doare anezan ? ●(1923) KNOL 137. Eo, eo, avat, mardouen. (1) Yez Leon. - Mardouen ne ket anavezet e Kerne. ●(1931) KANNkerzevod 59/10. mardoufen, ne vije ket re fall d'in marteze, e gemeret. ●(1932) ALMA 122. Nan, ne raï ket, mardouen. (1959) BRUD 10/43. Mardoen, ne oa nemed Chañmar o kozeal, oll edo ar jaog gantañ.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...