v.
(1) V. intr. S'attiédir.
●(c.1718) CHal.ms i. attiedir, tr. «miglein, a sarz[eau] milein.» ●(1723) CHal 121. Minglein, tr. «attiedir, tiedir.» ●(1732) GReg 61a. Attiédir, rendre tiede, tr. «Van[netois] mingleiñ. pr. minglet.» ●921b. Tiedir, tr. «Van[netois] miñglein. pr. miñglet.» ●(1744) L'Arm 20a. Attiedir, tr. «Minglein.. étt..» ●381b. Tiédir, tr. «Minglein.. glétt.»
●(1903) EGBV 90. minglein, tr. «s'attiédir.» ●(1934) BRUS 86. Tiédir, tr. «minglein.»
(2) V. tr. d. Tiédir.
●(1936) DIHU 304/158. é ta heol goann miz kerzu de vinglein me fapérieu ar me zaol labour.