Devri

nec'hamant 

nec'hamant 

m. –où

(1) Inquiétude.

(1732) GReg 17a. Affliction, peine de l'esprit, tr. «nec'hamand. p. nec'hamanchou.» ●146b. Chagrin, tristesse, ennuy, mélancolie, tr. «nec'hamand. p. nec'hamanchou.» ●(1741) RO 867. un nehamant vras.

(1864) SMM 153. hen pehini en deus tremenet dre guement a nec'hamanchou. ●(1889) ISV 367. evit tremen he nec'hamant, en em lakeas da c'hoari gant he c'havrik.

(1907) PERS 95. N'o pet ket a nec'hamant. ●(1924) BILZbubr 38/841. Nec'hamant d'ar vamm. ●(1943) FATI 81. daoust d'e nec'hamañchou.

(2) Embarras.

(1826/31) PPA 21. pebeus nehaman devoa oma, tr. «quel embarras éprouva celle-ci.»

(3) Kemer nec'hamant : s'embarrasser.

(1909) KTLR 111. ne gemeras ket nemeur a nec'hamant.

(4) En em zilamm a nec'hamant : se tirer d'embarras.

(18--) AID 250. evit en eur dilam a nehamant, tr. «pour me tirer d'embarras.»

(5) plais. Eau dans le vin.

(1732) GReg 184a. Prenez du vin pur, ma commere, & n'y mettez point d'eau, tr. «Qimirit couraich, va c'houmer, la lesit ar gridyen, ou, an nec'hamand. Phrase de Landivizyau.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...