n. pr.
I.
(1) Olivier.
●(1499) Ca 149a. Olier. g. oliuier. propre nom.
●(1659) SCger 162a. Olier, tr. «Oliuier.»
●(1927) TSPY 40. Takebie ! Olier, va fôtr, lous eo da roched. ●(1955) STBJ 177. Gwreg Olier Poull-ar-Vran, hon devezour, eo a lavare gras.
(2) Surnom du coq.
●(1926) DIHU 177/46. Groeit d'hou koskor chom en ou guléieu ha hui e gleuo me hansort, étré pedér pa pemp ér é kokilinal d'en dé de zonet. (...) er goleu e laka muioh-mui Oliér de gokelinal. ●(1934) FHABvug Mae 135. Alanik Al Louarn a rede, ar pez ma c'helle, gand Olier Ar C'hilhog en e c'henou.
(3) [au dimin.] Surnom du rouge-gorge.
●(1907) VBFV.bf 77a. olierig, m., tr. «rouge-gorge.»
II. Sachañ an Olier d’ar solier : renifler.
●(1975) BAHE 87/4 (T) Ernest ar Barzhig. O sachañ war o frioù evit sachañ ’n Olier d’ar solier.