Devri

poder

poder

m. –ion Potier.

(1499) Ca 161a. Poder. g. potier.

(1659) SCger 95a. Potier, tr. «poder.» ●(1732) GReg 743a. Potier, tr. «Podèr. p. podéryen. van[netois] podér. podour. pp. yon, yan

(1818) HJC 350. parc ur podaour. ●(1872) GAM 21. Poderien Lannilis. ●(1889) ISV 485. edo hor poder (…) o vont d'ar gær dosta da verza he briach. ●(18--) SAQ II 256. Eur poder a zo mestr d'he bod pri.

(1907) AVKA 301. park ur poder. ●(1934) BRUS 271. Un potier, tr. «ur podour

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...