Devri

prop

prop

adj.

I. Adj.

(1) Propre (à soi).

(1499) Ca 166. Propr. g. propre. ●(1621) Mc 32. an polution so anduret en dihun dre é deffaut hac é negligancc prop. ●(1633) Nom 6b. Autographum : escrit de sa main propre : an pez á vez scriffet gant an dorn propr. ●199a. Sepulcrum familiare : son propre sepulchre : an bez propr. ●203b. Peculium : bien propre : an madou propr.

(2) Propre, pas sale, net.

(1499) Ca 165a. Prob vide in coant cest tout vng. ●166a. Propr. g. propre.

(1856) VNA 235. la laine qui n'est pas tenue proprement est un foyer de maladie, tr. «gluan ne zalhér quet neèt ha prop e zou ur fournel a glinhuédeu.»

(3) Parfait.

(1575) M 1155-1156. Da den en oat parfet, ne soufyt quet seder, / Euyt dellit Ioa prop, cessaff á drouc ober, tr. «A l'homme à l'âge de raison il ne suffit pas sûrement, / Pour mériter le bonheur parfait, de cesser de mal faire.»

II. Adv. Proprement.

(17--) EN 279. lerenet a meus prop mes Franses ar sergand, tr. «j'ai proprement corroyé maître François le sergent.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...