Devri

prouiñ / prouañ

prouiñ / prouañ

v. tr. d.

(1) Prouver.

(14--) N 1627. Nen prouffen quet dre nep metou, tr. «Je ne puis le prouver par aucun moyen.» ●(1499) Ca 166. Prouffaff. g. prouer. ●(1576) Cath p. 14. nemedot a prouhe deomp, tr. «à moins que tu ne nous prouves.»

(1659) SCger 98b. prouuer, tr. «prouff p prouuet.» ●166a. prouff p prouuet, tr. «prouuer.» ●(1732) GReg 763a. Prouver, tr. «Prouï. pr. prouët. prouff. pr. prouët. Van[netois] prouëiñ. pr. prouët

(1869) SAG 125. proui da bep den a ra c'hoaz implij euz he skiant, pegen kaer pedenn e rank beza sin ar Groaz. ●135. Setu-aman ezemplou hag her prou sklear : tennet int oll euz ar skritur sakr. ●140. eun dra all hag a brou e rea ar Juzevien sin ar Groaz. ●148. a broufe ar virionez euz ho respount.

(1907) AVKA 173. Piou ac'hanoc'h o (lire : a) broufe pec'hed warnon ?

(2) Éprouver.

(14--) N 773-775. Ne caffet quet guell eguedoff / Heb vn nebeut ez galleut (variante ms : gallent) proff / Hac a delch coff eux ho rouez, tr. «On ne trouverait pas meilleur que moi, / Vous pourrez dans peu l'éprouver, / Pour savoir leur puissance.»

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...