ragater m. –ion Regrattier.
●(1659) SCger 105b. reuendeur, tr. «ragacher.» ●(1732) GReg 795b. Regratier, tr. «Ragachèr. p. ragachéryen. ragatèr. p. yen. Van[netois] ragatour. regatér. pp. eryon.»
●(1907) VBFV.bf 65a. regratour, m. pl. erion, tr. «revendeur.»