part. cf. se
I. Part. démonstr. Ce, cet, cette.
●(1849) LLB 559. en noz-sen. ●817-819. Er gué zen. ●1045. En dé sen. ●(1896) GMB 619. C'est aussi par l'analogie du mot hen que j'expliquerai le van. sen pour se ; par exemple èlcen ainsi Guerz. Guill 166 est une sorte de compromis entre les syn. evel-se et evel-hen.
●(1913) AVIE 48. en dra zen. ●50. en amzér sen. ●(1922) BUPU 14. er miz-sen.
II. [dans des adv.]
(1) Avazen : avaze.
●(1849) LLB 1433. Hag a vazen é tant ou hunan d'er ger.
(2) Evel-sen : evel-se.
●(1818) HJC 334. A-helcen ë ne èlet-hu vaille ur momant gueneign ? ●(1849) LLB 420. Elsen er huéreinen e labour pad en dé. ●1799. Avelsen é huéler. ●2009. Avel sen é konzas.
(3) Goude-sen : goude-se.
●(1913) AVIE 45. Goudézen é tas Jézus get é zisipled.
(4) Marsen : marse.
●(1849) LLB 771. Pé marsen é ouilein.
●(1908) AVES 22. get eun ne zeheh marsen a skoein.
(5) Neuzen : neuze.
●(1849) LLB 231. Peb unan e zigas nezen é santohad. ●(1855) BDE 733. nezen é sàueint ou fen.
●(1913) AVIE 178. Nezenik é tostas.
(6) Rak-sen : rak-se.
●(1913) AVIE 101. Raksen, é guirioné, m'el lar d'oh.