m. –ioù Ourdissoir.
●(1732) GReg 682b. L'instrument à ourdire, l'ourdissoir, tr. «Steuñlac'h. p. steuñlac'hyou.»
●(1872) ROU 93b. Ourdissoir, tr. «Steulac'h.» ●(1876) TDE.BF 590b. Steulac'h, steuñlac'h, s. m., tr. «Ourdissoir de tisserand.»
●(1905) FHAB Gwengolo/Here 150. Ar viad-se a zo da genta var ar vaz-treuz pe steunleac'h.