Devri

stoc'het

stoc'het

adj.

(1) (en plt d'un lieu) Obstrué, embouteillé, encombré.

(1939) MGGD 46. Ken stank e teuas an dud da veza ma rankas Yann chom a-sav, rak stoc'het-krenn e oa ar ru dirazañ. ●(1964) ABRO 69. An digoadenn m'edo enni a oa kelc'hiet ha stoc'het. 135. Stoc'het eo bet ivez ar riboul a zo en douarenn.

(2) par ext. (en plt de qqn) Qui a la gorge obstruée, encombrée.

(1938) WDAP 1/23. (Gwezeg, Lennon) Eun den hag a vez stanket pe ar paz gantañ a vez ivez lavaret diwar-e-benn : «Emañ stoc'het» pe «stoc'het eo».

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...