f.
(1) Domination.
●(c.1718) CHal.ms i. dependance, tr. «depandanç apartenanç suietté.»
●(1896) HIS 79. en doar e oé kazi abéh idañ sujité Rom.
(2) Bout e sujite ub. : appartenir à qqn.
●(c.1718) CHal.ms ii. cette terre est dans ma mouuance, tr. «didan men dalh é en doüar se, em suietté ema en doüar se.»
(3) Ensemble des sujets (d'un roi, etc.).
●(17--) TE 184. é vab Absalon hac é sujité. ●213. instrugein é sujité.
●(1849) LLBg III 34. kalz ag é sujeté.
●(1910) ISBR 81. Implé e hras Izikel é amzér divrezel d'hobér vad d'en ilizieu ha d'é sujité. ●(1913) HIVR 39. Groeit oé bet er peah étré er prins hag é sujité.