m. terv, tirvi (zoologie)
I.
(1) Taureau.
●(1499) Ca 51b. g. peau de torel. b. crohenn taru. ●193b. Taru. g. torel. ●(1633) Nom 35a. Taurus : toreau : vn taru, coz-leuè.
●(1659) SCger 116a. taureau, tr. «taro p. tirui.» ●174a. taro p. tirui, tr. «taureau.» ●(1738) GGreg 21. an taro, tr. «le taureau.»
●(1923) KTKG 61. oaned, tirvi ha bouc'hed. ●(1958) ADBr lxv 4/531. (An Ospital-Kammfroud) Taro : n. m. – Taureau. Le pluriel en usage à l'H.C. est tero (et non tirvi). ●(1975) UVUD 56. (Plougerne) setu e verzes da dero e poent ar gouel mikeal alies. Pehe daou pe dri daro atao da verza e mod-se bep bloaz. ●(1984) EBSY 356. (Sant-Ivi) un tarv, tarezed /ta're:zëd/, tr. «un taureau.»
(2) Tarv gouez : taureau sauvage.
●(1680) Dnal 192. o rencontr an taruu gouez-se tost d'an Orator ho deua drescet ha auset adarré.
II. [en apposition]
(1) Leue-tarv : veau mâle.
●(1849) LLB 1141. É mesk hou laieu tarw, choejet en nerhusan.
(2) Kole-tarv : jeune taureau.
●(c.1825/30) AJC 3976. en gis coleou tarf. ●4604. ar moch gue an noursed an ol goleo taro. ●(1849) LLB 1365. É tré deu gouhlai tarw.
●(1921) GRSA 319. Brunellat e hra èl ur hohlé tarù.
(3) Marc'h-tarv : étalon.
●(1931) VALL 275a. Etalon, tr. «marc'h-tarv.»
(4) Maout-tarv : bélier.
●(17--) ROus. Maout tourc'hou, maout tourt : bélier. Idem : maout taro. [ven.] Meut.
●(1931) VALL 63a. Bélier, tr. «maout-taro.»
III. Adj. Sistr tarv : cidre fort.
●(1986) DPSB 43. (Rieg) chistr tarv, tr. «du cidre fort.»
IV.
(1) Kreñv evel un tarv : très fort.
●(1930) BIAL 37 A. de Carné. Ar re ze, krenv evel tirvi, o deus roet d'am c'hroc'hen paour eur grizillad taoliou baz. ●(1955) VBRU 154 (T) *Jarl Priel. Evitañ da vezañ ken kreñv hag un tarv, kalz re denn e kave al labour-douar.
(2) Tennañ laezh digant un tarv : voir laezh.